Trakya’nın sahil kesimi ormanlarında, longozlarda ve kırsal kesimde salgı balı ağırlıklı olmak üzere çok kaliteli bal üretimi yapılır. Özellikle meşe salgısı, akçaağaç salgısı, keçi söğüdü salgısı, ıhlamur çiçeği nektarı, orman sarmaşığı, yabani yoncalar, yabani üzüm, yabani erik ve güvem, böğürtlen çiçekleriyle otsu bitki çiçeklerinin nektarları pekmez rengine yakın koyulukta ve yoğunluğu da çok fazla olan bir bal üretimi sağlar. Trakya’ya özel bir arı türünün bulunduğu yöreye, bölge dışından arı getirilmesi yasaktır... Yöre arıcılığının geliştirilmesi ve buraya has arının ıslahı için araştırma yapılması, ana arı üretilmesi gerekmektedir. Arıcılar, sadece bal üretim süresi dışında kovanlarını temizlemek için ilaç kullanırlar. Yıllar içinde iki ayrı zamanda ve tesadüfî seçimle ayırdığımız bal kavanozlarını, ülkenin çok saygın özerk bir kurumunda incelettirerek elde edilen rapora göre bu sonuca varıyoruz.

Balcıların önündeki en zorlu sorun, üretimlerini pazarlama konusudur. Yörede tarımda kimyasalların çok az kullanılması, arıcıların da buna katılmasıyla bal üretimi doğal olarak organik bal niteliğindedir. Ancak organik üretim sertifikası almak için gerekli başvurular ve denetim için gereken masraflar balcıları zora soktuğu ve buna bağlı olarak sertifika alınamadığı için üretilen bal organik sıfatını kazanamıyor. Bu nedenle de satılması gereken fiyatın yarısına satılarak büyük bir gelir kaybı yaşanıyor.

Ana arı yetiştirilmesi, arı ıslahı, arıcılık eğitimi, kovan ve korunak temini için arıcı birliklerinin kurulması ve teşvik edilmesi gerekiyor. Kovan taşımanın zorlukları ve arılara verdiği zarar göz önüne alınarak boş arazilerde arı koruları kurulması, batılı ülkelerde son 10 yılda çok görülen bir uygulama. Orman boşluklarında ve hazine arazilerinde, tapulu tarlalarda nektarı bol ağaçlar ve bitkiler dikilmesinin teşvik edilmesi yöre balcılığının gelişmesinde çok etkili olacaktır.